Dag 6 Dinsdag 29 juli 2008

Vannacht slecht geslapen doordat de airco steeds aan en weer afsloeg. Ik was dan ook al vroeg op, heb gedoucht en aangekleed en ben in de lobby aan mijn verslag gaan werken. Dat was de avond ervoor niet meer gelukt omdat het signaal op de kamer te zwak was. Ik had ook geen zin meer om naar de lobby te gaan dus moest het wachten tot vanochtend. Terwijl ik daar mee bezig was kwam de rest ook naar beneden en hebben we ontbeten. Het ontbijt was karig maar bij de prijs inbegrepen dus we mogen niet mopperen. Het hotel is weliswaar luxe maar wel saai. We wilden nog even naar de zee om te kijken of we nog dolfijnen zouden zien. Dus zwembroeken aan en op naar de zee. Je kunt hier voor de deur (in dit geval voor de zee) parkeren en dat kost hier ook bijna niks (1 dollar per uur). Dit is overigens de eerste keer dat we voor het parkeren moeten betalen, het is namelijk overal gratis. Wel hebben ze hier tolwegen wat toch ook wel op kan lopen. De kinderen gingen zwemmen in zee, ik ging even zonnen en Ton maakte een wandeling over de pier. Toen hij terug kwam had hij dolfijnen gezien dus ik wilde uiteraard ook even gaan kijken. En inderdaad, een stuk of drie dolfijnen kwamen regelmatig boven. Dit is toch wel een unieke ervaring. De Amerikanen zelf worden er niet warm of koud van want voor hun is het heel gewoon. Wij zien ze alleen maar in het Dolfinarium en ook dat is nog wat anders dan in het wild. Na nog even naar het vissen te hebben gekeken hebben de kinderen zich weer aangekleed en reden we terug naar het hotel. Onderweg keken we nog even onze ogen uit naar de huizen die hier staan. Ongelooflijk zeg. Naples is een hele rijke stad en het ene huis is nog mooier als het andere. Na te hebben uitgecheckt en de spullen weer in de auto te hebben gedaan gingen we verder op naar ons laatst hotel. We wilden onderweg nog even stoppen bij een outletcenter dat op onze route lag. Daar hadden ze een Nikefactory dus daar moesten we natuurlijk als eerste naar toe. Joost kocht een paar Nike airmax schoenen en Bart 2 paar voetbalschoenen en scheenbeschermers. Aangezien Bart ook nog een paar gewonen schoenen nodig had gingen we nog even naar de Adidas winkel. Daar kochten we voor hem 2 paar schoenen en onderweg nog een spijkerbroek. Dit alles voor een prikkie. In Nederland ben je voor 1 paar hetzelfde kwijt als nu voor alles samen zowat. Inkopen dus! Met volle tassen liepen we weer naar de auto om onze route te vervolgen naar het hotel in St. Petersburg. Onderweg nog gestopt bij een Waflehouse om wat te eten. Dit is een eenvoudige gelegenheid maar waar je wel lekker even een hapje kunt eten. Ton en Joost namen 2 spiegeleieren Sunny Side Up, oftewel spiegeleieren, en Bart en ik een lekkere frisse warme wafel. Nog even wat boodschappen gedaan bij de Wal Mart en toen weer verder op naar ons laatste hotel. We kregen onderweg nog een flinke bui regen maar aangezien we in het regenseizoen zitten is dat hier heel normaal. Gelukkig duren deze buien over het algemeen niet lang en bij aankomst in St petersburg scheen dan ook weer volop de zon. Bij binnenkomst in St. Petersburg moesten we weer over een hele hoge brug. Niet zo fijn voor mij weer. Onze kamer lag op de begane grond, aan het zwembad met een terras voor de deur. De auto konden we voor de deur parkeren en onze koffers konden we zo binnenrijden. Erg handig. De kinderen gingen nog even zwemmen en ik kon ondertussen even kijken waar we konden gaan eten en wat we hier konden gaan doen. We besloten om in het restaurant van het hotel te gaan eten. De biefstuk was echter op dus maar gekozen voor een primerib. Dit smaakte wel maar volgende keer toch maar weer een gewone steak. Ton nam zalm en dat smaakte goed. Na het eten wilden we eigenlijk nog even de stad ingaan maar de kinderen maar ze waren moe en wilden liever niet meer weg. Ze hebben nog even in bed gegameboyd en vielen daarna als een blok in slaap. Morgen staat eigenlijk Busch Gardens op het programma maar ik denk dat we dat bewaren voor een andere keer. We willen namelijk een boottocht maken om dolfijnen te zien en kunnen dan op ons gemak naar orlando rijden. We zijn dan op tijd in onze villa.

Dag 5 maandag 28 juli 2008

Vandaag staat er niet zo'n lange rit op het programma dus konden we even rustig aan doen. We konden in het hotel ontbijten dus dat was makkelijk en de kinderen waren weer gratis. Er stond een wafelijzer waarmee je zelf wafels kon bakken. Dat was smullen dus, vooral voor Bart. Die eet hier wonderbaarlijk goed moet ik zeggen. Na het ontbijt zijn we nog even gaan zwemmen. Het is heerlijk rustig aan het zwembad en het water is heerlijk. Genieten dus. Ton is ondertussen scheerschuim gaan kopen, die hij had vergeten in een vorig hotel, gaan tanken en de banden op spanning zetten. Rond een uur of 11 checkten we uit en vervolgden onze weg. Vandaag stond op de weg naar Naples een bezoek aan de Everglades op het programma. W,e hadden een couponboekje met een kortingsbon en besloten daar te stoppen. Hier konden we een ritje maken met een airboat,een tochtje door het park maken en er was nog een show met krokodillen. Joost vond het eigenlijk wel een beetje eng maar we gingen toch met zijn allen op de boot. We kregen wc papier om in onze oren te stoppen tegen het geweld van de airboat. Deze gaat nl. best hard en maakt een hoop lawaai. Onderweg stopte Mike nog om het een en ander te vertellen over dit gebied. Het is een heel groot gebied en er leven heel veel verschillende plant- en diersoorten. Dit is ook het enige gebied ter wereld waar de alligator en de amerikaanse krokodil samen in één gebied leven. Na het ritje konden we door het park lopen en zagen diverse krokodillen en ook hele grote roofvogels. Onderweg zagen we ook nog een sprinkhaan. Mooi om te zien allemaal want dat zien we bij ons niet iedere dag. Na het parkrondje begon er een show met alligators. Een man vertelde het een en ander over de dieren en gaf ze te eten. Ook leuk om een keer mee te maken. Na de show verlieten we het park om door te gaan naar Naples. Onderweg zagen we alligators zomaar langs de kant van de weg. Minimaal 6 hebben we er gezien. Rond half 5 kwamen we in Naples aan en dankzij Bram hadden we het hotel snel gevonden. Wat een chique bedoening! Aan de balie stond een Nederlander die ons hielp met inchecken. De kamer is heel groot en we hebben ook een flinke badkamer, met bad en douche. Luxe weer hoor! Aangezien we onderweg niets tegen waren gekomen waar we wat konden eten gingen we daarvoor maar eerst op pad. Er bleek een Outback steakhouse te zijn dus daar gingen we maar heen. Erg gezellige tent waar we lekker hebben gegeten. Bart, Ton en ik een lekkere steak en Joost had spareribs. De drankjes voor de kinderen waren gratis en ook mijn drankje werd gratis bijgevuld. Aan het eind van de rit moesten we 44 dollar afrekenen. Daar eet je bij ons nog niet alleen voor. Na het eten zijn we naar het strand gereden om nog even te genieten van de zonsondergang. Er is hier een grote pier waar heel veel mensen staan te vissen. Ook worden de vissen daar ter plekke schoongemaakt. We hebben nog even gezellig staan te kletsen met een Engelsman en zijn kinderen die aan het vissen waren. Plotseling zagen we een dolfijn zwemmen. Oh zo gaaf. Nu natuurlijk proberen hem op de foto te krijgen. En yes,yes,yes het is gelukt. Helemaal geweldig! We hebben nog een tijdje genoten van de zonsondergang en de vele soorten vissen die we zagen zwemmen. Opgewonden togen we terug naar het hotel en na een geweldige dag gingen we al om kwart over tien naar bed. Morgen op weg naar ons laatste hotel in St. Petersburg.

Dag 4 Zondag 27 juli 2008

Het slapen gaat al wat beter en de kinderen waren dan ook pas om kwart over 7 wakker. Ik heb de koffers wat gereorganiseerd en de kinderen hebben nog wat gemsnd met opa en wat gehyvt (heet dat zo?). We besloten om in het hotel maar te ontbijten. Ze hadden een buffet dus dat was makkelijk. Alleen weer niet voor Bart. Het brood is hier toch wat anders en ze hadden geen wit brood. Dan maar iets roosteren. Na uiteindelijk de lekkere wentelteefjes geprobeerd te hebben, ging hij toch maar daar voor. Wat een ellende dat eten. Maar goed hij had weer wat binnen en wij hadden allemaal verder lekker ontbeten. Het was vanmorgen nog bewolkt maar wel warm. De kinderen wilden dan ook gelijk gaan zwemmen. Ik heb ook nog wat baantjes getrokken maar helaas kwam de zon maar af en toe door. Om 11 uur verlieten we onze kamer om uit te checken, de koffers in te laden en weer verder te gaan naar de volgende bestemming Key Largo. Nog even downtown gegaan want we wilden toch ook nog even naar het meest zuidelijkste puntje van de Verenigde Staten. Van hieruit is het nog 90 miles naar Cuba. Na wat foto's te hebben gemaakt vertrokken we richting Key Largo. De rit zou volgens Bram zo'n 2 1/2 uur duren. Ton wilde ook een keer rijden dus had ik de mogelijkheid om onderweg wat foto's te maken. Het was zeer bewolkt en het dreigde te gaan regenen. Echter hoe dichter we richting key Largo kwamen hoe lichter het werd. Misschien hadden we toch nog geluk. Inderdaad, aangekomen in Key Largo scheen volop de zon. Het hotel hadden we zo gevonden want we hadden het gisteren al zien liggen op onze route naar Key West. Onze kamer bleek nog niet klaar dus moesten we nog een uurtje wachten. Meteen maar kaartjes gekocht voor een tocht met een glasbodemboot die om 4 uur vertrok en ondertussen maar even een Publix opgezocht om wat boodschapppen te doen. Bij terugkomst was onze kamer klaar en konden we snel onze spullen wegbrengen. Het hotel zag er op het eerste oog goed uit en ook de kamer viel mee. Niet zo luxe als we gisteren gewend waren maar goed genoeg en zeker voor 1 nacht. Om 4 uur vertrokken we met de boot die naast ons hotel lag voor een 2 uur durende tocht op zee. We zouden een drie kwartier varen alvorens we bij het rif aan zouden komen. Ondertussen konden we lekker uitwaaien op het dek. Toen we bij het rif aankwamen konden we allemaal beneden gaan kijken door een glazen bodem. Wel heel mooi om te zien. We zagen allerlei vissen, zelfs barracuda's en ook een zeeschildpad. Vissen die je normaal gesproken in het klein in een aqaurium ziet, kwamen hier zomaar voorbij. Mooie ervaring. Rond 6 uur kwamen we weer terug in het hotel en besloten om hier maar een hapje te eten. De kinderen mochten gratis meeëten(zo krijgen we ons geld helemaal niet op).Ik bestelde een overheerlijke biefstuk en Ton bestelde Snapper, een soort vis die we 's middags hadden zien zwemmen. De kinderen hadden chickenfingers met uit Nederland meegenomen curry. Na het eten hebben we nog even met de serveerster gekletst over het salaris hier in Amerika en de fooien die gebruikelijk zijn. Zij verdien nl. 3 dollar per uur en zijn afhankelijk van de tips die gegeven worden. Gebruikelijk is 18 tot 20 % fooi. Mochten ze ziek worden hebben ze dus maar 3 dollar per uur of te wel 70 dollar in de twee weken. Dan hebben wij het toch niet zo slecht. Verder moeten ze natuurlijk ook sparen voor minder drukke tijden in het seizoen. Volgens haar is 1% van de Amerikanen rijk en de rest heeft het eigenlijk niet zo goed. Geen ziektekostenverzekering, ww of aow.
Na het eten wilden de kinderen nog graag even gaan zwemmen. Het zwembad is tot half 11 open dus dat is geen probleem. Het valt op dat het in de hotels overal zo rustig is in de zwembaden. Je hoeft niet net als in Mallorca te vechten om een bedje of om 6 uur op te staan om een handdoek op een bedje te leggen. Heerlijk. Terwijl Joost en Bart in het zwembad lagen kon ik ondertussen alvast weer even de foto's op mijn computer zetten en verder werken aan het verslag. Nog even gekeken bij de kinderen in het zwembad en na een lekker koel drankje aan de bar naar onze kamer. Weer tevreden na een vermoeiende maar weer een leuke dag in Florida. Morgen gaat de rit naar Naples met een stop in de Everglades. Naples ligt aan de Golf van Mexico terwijl Fort lauderdale aan de kant van de Atlantische oceaan ligt. We gaan er op zoek naar krokodillen en dolfijnen.

Dag 3 Zaterdag 26 juli

Ik was vanmorgen al vroeg wakker dus had weer tijd om mijn verslag bij te werken. De rest lag nog lekker te slapen dus kon ik in alle rust even achter de computer. Vandaag staat een lange rit op het programma. Eerst maar eens kijken hoe laat iedereen wakker is. Dat was dus om half 7 dus konden we weer op tijd vertrekken. Joost moest natuurlijk ook nog wat muziek op zijn ipod zetten en Bart wilde nog wat krabbelen op hyves. Rond 8 uur verlieten we onze kamer en zette alvast de koffers in de auto. We wilden nog even op het strand gaan kijken want dat was er de dag ervoor niet van gekomen. Een mooi strand wel, met eigen bedjes van het hotel. Nog wat foto's geknipt met de nieuwe lens en toen maar weer op pad. Onderweg moesten we nog even tanken en op zoek naar een ontbijtgelegenheid. Dat tanken verliep allemaal niet zo soepel want dat werkt anders als bij ons. Nadat een vriendelijke Amerikaan geholpen had werkte het echter nog niet. Er bleek dat je eerst binnen moest gaan betalen. Mocht je teveel hebben betaald dan kreeg je dat later weer terug. Dit is Amerika zei de Amerikaan. Nou inderdaad. Met een volle tank (40 dollar, ongeveer 25 euro) vervolgden we onze route op zoek naar een Denny's. Hierachter is er 1 zei de man van het tankstation, maar dat is al gauw een paar kilometer verderop. Joost, Bart en ik bestelden lekkere pannekoeken en Ton nam gebakken eieren. Je krijgt hier niet 1 pannekoek, maar wel 3. De koffie krijg je gratis bijgeschonken en ook het tweede drankje stond niet op de rekening. Toch wel handig. Na dus lekker gegeten te hebben stelden we Brammetje weer in, dit keer zonder tolwegen, naar onze volgende bestemming in Key West. Dit zou later toch wel een beproeving blijken want deze route ging langs en door Miami. Op zich ging dat wel goed, het was druk maar dat was nog niet het probleem. We namen echter een verkeerde afslag en moesten weer terug de snelweg op. Hier lopen de wegen allemaal boven elkaar dus kwamen we op een weg met een scherpe bocht, huizenhoog. Een achtbaan is er niks bij. Doodeng dus. Maar goed Ton en de kinderen vonden het schtitterend want het uitzicht leek op een televisieserie en playstationspelletjes. Ik heb er helaas niet zoveel van gezien want ik moest natuurlijk goed op de weg letten. Alhoewel ik wel even de neiging heb gehad mijn ogen dicht te doen. Als ik er nog aan denk! Na een lange rit door Miami met honderden stoplichten (tenminste zoveel leken het er wel) gingen we eindelijk richting Keys. De kinderen hebben we even bezig gehouden met het zoeken naar krokodillen. Crossing Crocodils stond er namelijk aangegeven. Echter aan het begin van Keys begon de ellende opnieuw want we moesten een huizenhoge brug over. Maar goed ook dat hebben we overleefd(alleen morgen nog terug). Onderweg nog even gestopt toevallig tegenover het hotel waar we morgen zullen overnachten, om wat te drinken en de benen te strekken. Toen we er bijna waren begon het te regenen. Zul je net zien. We hebben toen eerst maar ingecheckt en zijn naar de kamer gegaan. Wow, wat een luxe. Zelfs badjassen hangen er in de kast. Bij aankomst kregen we ook ieder een speciaal koekje. We lopen vanuit onze kamer zo het terras op naar de bar en naar het zwembad. Aan de bar hebben we maar wat gedronken met een ander Nederlands stel uit Eindhoven. Daar zaten we nog droog en de temperatuur is goed. De kinderen wilden toch even zwemmen en ondertussen kon ik nog even aan mijn verslag werken en opa op de hoogte houden van onze avonturen. Toen de kinderen uitgezwommen waren hebben we ons verkleed en zijn met de shuttlebus naar het centrum gegaan. Het is er heel toeristisch, het lijkt wel op Valkenburg maar dan anders. Winkeltjes, restaurantjes, boten en heel veel straattheater. Vooral op het plein waar de viering van de zonsondergang plaatsvindt. Vuurspuwers, acrobaten, dansers, van alles zie je er en ondertussen gaat de zon onder. Helaas was het erg bewolkt. Toch een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Bij Wendy's nog maar wat gegeten want Bart lust niet alles en daar hebben ze frietjes met kipnuggets. We hebben gezellig even rondgelopen want er hangt toch een apart sfeertje. De huizen zien er ook allemaal anders uit. Het lijkt hier wel Amerika in de vroegere jaren. Wel heel gezellig. We wilden nog wat gaan drinken maar de shuttlebus kwam er al aan en die hebben we toen maar gauw genomen. Als afsluitertje hebben we nog wat te drinken genomen op ons eigen terras van onze kamer, 3 meter van de bar met lekkere schommelstoelen. Moe lagen we om kwart over 10 allemaal al weer in bed. Op naar de dag van morgen. Dat wordt een kort ritje dus kunnen we even rustig aan doen.

Dag 2 vrijdag 25 juli 2008

Joost was vanmorgen om 4 uur al wakker. En wij dus ook. We zijn maar opgestaan en hebben de koffers een beetje opgeruimd. We leven deze eerste week uit de koffer dus dat is wel een beetje lastig. Je kunt dan niet gelijk alles vinden. Om zes uur waren we met zijn allen helemaal aangekleed en zijn we naar de receptie gegaan om het verslag bij te werken want op de kamer hebben we geen internet. Om half 7 ging de ontbijtzaal open dus konden we ook al vroeg eten. Het ontbijt stelde niet zoveel voor maar de kinderen hebben toch lekker zitten smullen. Ook Bart heeft maar liefst 3 geroosterde boterhammen op! Na nog wat gefilmd en gefotografeerd te hebben zijn we maar op zoek gegaan naar een Walmart om wat boodschappen te doen. Wat een winkel! Na enig overleg besloten we om vandaag maar niet naar Kennedy Space Center te gaan maar rechtstreeks door te rijden naar Fort Lauderdale. Toch een afstand van zo'n 340 kilometer en een kleine 4 uur rijden. Bart viel al snel in slaap in de auto en ook Joost deed zijn ogen even dicht. Onderweg zijn we gestopt bij een Service plaza om wat te drinken met een stuk(je) real dutch applepie. Klein landje dat Nederland maar in Florida dus wel bekend om zijn appeltaart. In ieder geval goed geregeld zo'n Service plaza en ook in het midden van de weg gelegen zodat je aan beide kanten van de weg er gebruik van kunt maken. Na nog een gesprekje met een aardige Amerikaan vervolgden we onze weg. Rond half 2 kwamen we in het hotel aan en konden gelukkig gelijk naar onze kamer want de kinderen wilden gaan zwemmen. Er was een gezellige bar bij het zwembad waar we ook nog eens het 2e drankje gratis kregen. Even lekker gezwommen en gerelaxt en nog even aan het zwembad mijn mailtjes bekeken en wat berichtjes geplaatst op het forum. Onderweg waren we een Golden Corral restaurant tegengekomen en besloten om daar maar te gaan eten. De kinderen wilden ook nog graag gaan shoppen want Joost wilde een Ipod kopen. Na lekker gegeten te hebben stelden we Bram (Stanley is vervangen door Bram) in om ons de weg te wijzen naar Sawgras Mills. Wow, wat een winkelcentrum. Joost zag al gelijk een elektronicazaak en ging op zoek naar zijn Ipod. Hier ook maar gelijk een nieuwe lens gekocht voor de camera en gingen we op zoek naar schoenen. Wat een winkels zeg. Helaas hadden we te weinig tijd om rustig te kunnen kijken. Straks maar in Orlando dan. Rond tien uur kwamen we aan bij het hotel en kropen we allemaal uitgeteld in Bed. Morgen naar Key West. Een Amerikaans stel heeft ons aangeraden al heel vroeg te vertrekken want ze schijnen er aan de weg bezig te zijn. We zien wel hoe laat iedereen wakker is morgenvroeg.

Dag 1 donderdag 24 juli 2008

Vanmorgen om kwart voor zes opgestaan. De kinderen lagen nog heerlijk te slapen ondanks dat ze zo zenuwachtig waren voor de grote reis. Ze sliepen gisteravond om half 11 nog niet. Even gedouched en aangekleed en toen de kinderen maar geroepen. Joost sliep nog en wilde in eerste instantie niet mee. Later toch maar wel. Goed half 7 was Peter al bij ons om ons naar Schiphol te brengen. Nog wat eieren gebakken voor op de broodjes. Bart lust namelijk niet alles dus uit voorzorg maar een broodje en een worstenbroodje mee. Rond zeven uur konden we eindelijk vertrekken. Het was vrij rustig op de weg dus goed half negen waren we al op Schiphol. Nog even de nodige sanitaire stoppen en toen maar naar de balie van United. Deze was al open en we konden al inchecken. Dat had nog wel even in en bij de 2e vlucht van Washington naar Orlando bleek dat we bij de nooduitgang zaten. Aangezien daar alleen volwassenen mogen zitten zouden Joost en Bart naast elkaar moeten zitten. Niet zo'n goed plan! Er waren echter geen andere stoelen meer beschikbaar dus kregen we een gratis upgrade naar Economy Plus. Je hebt dan meer beenruimte en zit vooraan in het vliegtuis. Ideaal dus. Nog even wat winkeltjes gekeken en wat gedronken en om 11 uur mochten we al door de veiligheidscontrole bij de Gate. Om 11.40 boarden en om vijf voor half 1 vlogen we mooi op tijd weg. Joost vond het opstijgen wel een beetje spannend. Het eten was goed aan boord en ook werden we regelmatig voorzien van een drankje en een snack. Bij het landen voelden Bart en ik ons zelf niet zo lekker. Eenmaal in de aankomsthal moest Bart dan ook overgeven. Erg vervelend met een rij van hier tot Tokio voor de immigratie. Er passeerde echter net iemand van immigratie, deze aangesproken en nu mochten we ineens vooraan in de rij. Was het toch nog ergens goed voor. De koffers van de band gehaald, weer een controle en daarna de koffers weer ingeleverd. Bij de douane moest alles uit en bij mij ging het alarm af. Extra controle dus. Later bleek dat dit kwam door de metalen knopen aan mijn broek. Helaas had onze vlucht naar Washington een uur vertraging. Dus ondertussen maar iets gegeten en gedronken bij Wendy's. Om vijf voor 7 stegen we op. Bij aankomst in Orlando gelijk naar Alamo om de auto op te halen. Het was er wel druk maar er werd ons niets aangesmeerd. Ze vroeg nog wel even of de auto wel groot genoeg zou zijn maar verder niets. In de parkeergarage gezocht naar een mooie auto. In eerste instantie gingen we voor de toyota maar daar gingen de koffers niet allemaal in. Toen maar gekozen voor een Chevrolet Impala met alles erop en aan. Eindelijk aangekomen in het hotel konden ze ons niet terugvinden in het systeem. Na enig telefonisch overleg hadden ze ons toch gevonden en kregen we de sleutel van onze kamer. Inmiddels was het al kwart over 11. Gelukkig was onze kamer op de begane grond en konden we snel gaan slapen. Benieuwd hoe laat de kinderen morgen wakker zijn.