Woensdag 30 juli 2008

Ik ben vanmorgen alweer vroeg opgestaan, heb me even aangekleed en ben naar het strandje gelopen om wat foto’s te maken. Lekker rustig zo ’s morgens vroeg. De zon kwam op en er zaten al wat mensen te vissen. De kinderen lagen nog rustig te slapen en ik heb nog even mijn verslag bijgewerkt. Rond kwart voor 8 werden ze wakker en na aangekleed te hebben konden we gaan ontbijten. Dit keer geen buffet maar keuze via een menukaart. Bart en ik kozen voor de pannekoeken en Joost en Ton gingen voor de eieren met bacon. Verder nog een lekker glaasje jus d’orange erbij en een kan koffie. De jus d’orange is hier erg lekker maar water, sprite en spa rood is niet te drinken. Het smaakt allemaal naar chloor. Vandaag stond dus eigenlijk Busch Gardens op het programma maar we wilden ook graag de boottocht met dolfijnen doen. In St. Petersburg zelf ging er echter pas een om half 2 maar in Clearwater beach al om 12 uur. Ik had via het forum gehoord van de Seascreamer en we besloten maar om deze boottocht te gaan doen. Het was ongeveer 3 kwartier rijden naar Clearwater. Onderweg begon het echter te regenen maar tegen dat we in Clearwater aankwamen was het weer stralend weer. Dus auto geparkeerd, kaartjes gekocht en om tien voor 12 moesten we terug zijn bij de boot. Het is er erg mooi aan de haven en we hebben nog wat pelikanen gezien. Na wat rond gelopen te hebben gingen we aan boord van de boot. Het is een van de grootste speedboten te wereld dus dat beloofde wat. Het was erg warm maar toen we eenmaal gingen varen, stond er een lekker windje. Er werd het een en ander verteld over wat we allemaal zagen. Nog even een foto gemaakt van een huis wat drie jaar geleden voor 30 miljoen was gekocht en nu 3 weken geleden voor 10 miljoen was verkocht. Wat een huizen zeg. Toen gingen we op jacht naar dolfijnen. De boot ging hard en ineens daar waren ze. Ze sprongen op de golven van de zee en ik heb er weer een mooie foto van kunnen maken. Zo gaaf om dit mee te maken. Ik was inmiddels in de achterkant van de boot gaan zitten want daar kwamen de dolfijnen tenslotte en kon ik mooie foto’s maken. Alleen degenen die achterin zaten konden wel eens nat worden. Nou dat was nog zacht uitgedrukt. Zeiknat dus. Maar dat mocht de pret niet drukken. Even later werd ik weer nat en dacht dat het van het zeewater kwam. Maar helaas het begon te regenen en niet zo zachtjes ook. Een bui zoals je ze bij ons zelden meemaakt. We waren echt tot op onze huid toe nat. Helemaal doorweekt kwamen we van de boot en het goot nog steeds. Eerst maar even een plek zoeken om te schuilen. Toen het wat minder werd gauw naar de auto gelopen om uit de koffers het een en ander aan kleren bij elkaar te graaien. Echt graaien want je hebt drie koffers en in iedere koffer zit iets. Op het toilet maar gauw ons zelf verkleed en de natte kleren in een plastic tas gedaan. Maar goed we konden nog lachen. Nog wel zou later blijken. In onze droge kleren
( Bart en Joost in hun zwembroek en half in hun pyama) reden we maar verder. We waren van plan nog even in Clearwater rond te lopen maar dat viel nu letterlijk en figuurlijk in het water. Nu wilden we dus zo snel mogelijk naar onze villa. Het was nog ongeveer anderhalf uur naar Orlando. Onderweg begon het echter weer heel hard te regenen. Zo hard dat we maar even aan de kant zijn gegaan tot het wat minder werd. Het is echt onverstelbaar hoe hard het hier kan regenen. Rond half 4 kwamen we bij het welkomstcenter aan waar we onze sleutel van de villa op moesten halen. Er zaten allemaal blauwe vlekken op mijn kleren en ook mijn handtas was helemaal doorweekt. Waarschijnlijk had er iets gelekt. We kregen de sleutel mee en het adres werd Sandbrookdrive 1236 Kissimmee. Bram dus maar weer ingesteld en op zoek naar onze villa. Het was nog een klein half uurtje rijden maar dankzij de tomtom reden we er in één keer naar toe. Vlug de koffers en spullen binnengezet voor een eerste inspectie. Het huis heeft drie (achteraf blijkt vier) flinke slaapkamers, een woonkamer, 2 badkamers en flinke keuken met eethoek en ja… een eigen zwembad. Het bad is niet zo groot maar voor ons met zijn vieren groot genoeg. Echter toen we de camera en het fototoestel uit de doorweekte tas haalde bleken ze beiden niet meer te werken. We hadden ze op de boot zo goed mogelijk beschermd maar tegen zo’n bui is echt niets opgewassen. Dat was dus flink balen. We zijn maar op zoek gegaan naar een fotozaak om even te laten kijken. Misschien kon iemand ons helpen en zeggen wat we moesten doen. We werden bij Supertarget doorgestuurd naar Best Buy, een winkel vol met elektronica maar ook daar konden ze niks voor ons doen. Laten drogen en maar hopen dat het nog goed zou komen. Uiteindelijk gingen we na al de trubbels pas om kwart over 8 eten bij Golden Coral en daarna nog wat boodschappen gedaan bij de Walmart. De airco bleek ook niet te werken en het was vrij warm in huis. We hadden al geprobeerd te bellen maar helaas was het niet gelukt om iemand aan de lijn te krijgen. Morgen maar opnieuw proberen. Moe en teleurgesteld zijn we naar bed gegaan. Morgen maar afwachten of we de camera’s nog kunnen gebruiken. Helaas hebben we ook geen internet in de villa dus afwachten of ik nog ergens op internet kan om mijn verslag bij te werken.